Sevgi deyilen hiss ne qeder qeribe, ülvi
hissidir. Ele
hissdir ki, insan özünden evvel sevdiyi insanı
düşünür. Ürek bir insanı bu qedermi sever?
Bir insan
üçün özünden vacib, özünden deyerli heç
kim
yoxdu. Amma menim üçün özümden de,
canımdan
da deyerli bir varlıq var. Bir sevdiyim ve bir
sevenim
var. Ne olsun ki, sevdiyim çox uzaqlardadır?
Ne
olsun ki, ona elim çatmır, gözlerine baxaraq
"Seni
sevirem, senin üçün darıxmışam" deye
bilmirem. Ne
olsun ki, ağlayanda göz yaşımı sile bilmir?
Ne olsun ki, ehtiyacım olduğu vaxtda teselli
vere
bilmir? Amma, yene de onu çox sevirem.
Bilirem, o
da meni düşünür, o da hedsiz darıxır,
birlikde
keçirdiyimiz günler üçün. Uzaq da olsa
menimledir.
Fikiri de, üreyi de, ruhu da yanımdadır. Her
zaman
menimledir. Ona toxuna bilmesem de,
xatirelerimize
toxunuram. Dönüb keçmişe baxıram. Ordan
sevgi
dolu baxışlarla gülümseyen biri var. O da
canımdan
bir parça, hayatımın menasıdır. Yolda
düşünceli-
düşünceli gederken bele onu yanımda hiss
edirem.
Ele bil bir el uzanır mene teref: "Yanındayam,
sevgilim. Qorxma, özünü yalnız hiss etme,
üzülme"
deyir. Bax, o an her şeyi unuduram. Yalnız
onu hiss
edirem. Gözlerimi yumuram bir anlıq.
Tesevvür
edirem ki, elin elimde, gözlerin
gözlerimdedir ve en
esası, sen yanımdasan. Seni nece sevmeyim?
Uzaq
da olsan çox deyerlisen. Uzaq da olsan her
şey
edirsen menim üçün. Özümü yalnız hiss
etmeyim
deye elinden geleni edirsen. Bir söz var:
"Heyata bir
defe de gelsem yene seni sevirem".
Heqiqeten,
heyata bir defe de gelsem yene de seni
severem.
Çünki, men artıq sen olmuşam, sevgilim.
Üreyimle,
ruhumla tamamen sene aidem, yalnız
seninem. Her
addımda, yatanda, oyananda, yemek
yeyende bele
seni düşünürem. Yemek yedikde öz-özüme
deyirem:
"Göresen, o yemek yeyib?". Yaxud, yemek
boğazımdan keçmedikde "Göresen, o acdır?"
deyirem öz-özüme ve yemek yemirem. Sen
yemek
yemeyene qeder, sen yatmayana qeder men
de
yatmıram, sevgilim. Çünki, men sensiz bir
heçem ve
her anım seninle bağlıdır. Qısası, seninle
yaşayıram
hissidir. Ele
hissdir ki, insan özünden evvel sevdiyi insanı
düşünür. Ürek bir insanı bu qedermi sever?
Bir insan
üçün özünden vacib, özünden deyerli heç
kim
yoxdu. Amma menim üçün özümden de,
canımdan
da deyerli bir varlıq var. Bir sevdiyim ve bir
sevenim
var. Ne olsun ki, sevdiyim çox uzaqlardadır?
Ne
olsun ki, ona elim çatmır, gözlerine baxaraq
"Seni
sevirem, senin üçün darıxmışam" deye
bilmirem. Ne
olsun ki, ağlayanda göz yaşımı sile bilmir?
Ne olsun ki, ehtiyacım olduğu vaxtda teselli
vere
bilmir? Amma, yene de onu çox sevirem.
Bilirem, o
da meni düşünür, o da hedsiz darıxır,
birlikde
keçirdiyimiz günler üçün. Uzaq da olsa
menimledir.
Fikiri de, üreyi de, ruhu da yanımdadır. Her
zaman
menimledir. Ona toxuna bilmesem de,
xatirelerimize
toxunuram. Dönüb keçmişe baxıram. Ordan
sevgi
dolu baxışlarla gülümseyen biri var. O da
canımdan
bir parça, hayatımın menasıdır. Yolda
düşünceli-
düşünceli gederken bele onu yanımda hiss
edirem.
Ele bil bir el uzanır mene teref: "Yanındayam,
sevgilim. Qorxma, özünü yalnız hiss etme,
üzülme"
deyir. Bax, o an her şeyi unuduram. Yalnız
onu hiss
edirem. Gözlerimi yumuram bir anlıq.
Tesevvür
edirem ki, elin elimde, gözlerin
gözlerimdedir ve en
esası, sen yanımdasan. Seni nece sevmeyim?
Uzaq
da olsan çox deyerlisen. Uzaq da olsan her
şey
edirsen menim üçün. Özümü yalnız hiss
etmeyim
deye elinden geleni edirsen. Bir söz var:
"Heyata bir
defe de gelsem yene seni sevirem".
Heqiqeten,
heyata bir defe de gelsem yene de seni
severem.
Çünki, men artıq sen olmuşam, sevgilim.
Üreyimle,
ruhumla tamamen sene aidem, yalnız
seninem. Her
addımda, yatanda, oyananda, yemek
yeyende bele
seni düşünürem. Yemek yedikde öz-özüme
deyirem:
"Göresen, o yemek yeyib?". Yaxud, yemek
boğazımdan keçmedikde "Göresen, o acdır?"
deyirem öz-özüme ve yemek yemirem. Sen
yemek
yemeyene qeder, sen yatmayana qeder men
de
yatmıram, sevgilim. Çünki, men sensiz bir
heçem ve
her anım seninle bağlıdır. Qısası, seninle
yaşayıram
DİQQƏT! Məqalələrdən istifadə zamanı istinad göstərilməsi vacibdir! Ətraflı
Oxunma: 49 
